η ποιηση στη ζωη μου δεν υπηρχε........ δεν την καταλαβαινα.........εχανα το μαγικο ταξιδι των στιχων της ..απλα δεν το ΄χα, ειχα πει στον εαυτο μου............λογοτεχνια ναι διαβαζα .....η φιλεναδα μου δε ποιητρια......ειχε κερδισει και σε ενα διαγωνσιμο πολυ περηφανη ενιωθα μονο που δεν μπορουσα να αισθανθω το γραψιμο της........
δεν ξερω τι εγινε τωρα πια στα 36 μου αρχισα να ονειρευομαι και να ταξιδευω με την ποιηση σιγα σιγα να νιωθω τι εχανα τοσο χρονια....... να βυθιζομαι και να πεταγομαι παλι, να ονειρευομαι και να αφυπνιζομαι........ βρηκα την πυλη της μαγειας της στην ψυχη μου.......
τολμω να πω ανωτερη απο τη λογοτεχνια........... ωραιο ταξιδι ,λεω να το μοιραστω μαζι σας.....
δεν ξερω τι εγινε τωρα πια στα 36 μου αρχισα να ονειρευομαι και να ταξιδευω με την ποιηση σιγα σιγα να νιωθω τι εχανα τοσο χρονια....... να βυθιζομαι και να πεταγομαι παλι, να ονειρευομαι και να αφυπνιζομαι........ βρηκα την πυλη της μαγειας της στην ψυχη μου.......
τολμω να πω ανωτερη απο τη λογοτεχνια........... ωραιο ταξιδι ,λεω να το μοιραστω μαζι σας.....
Πάμπλο Νερούδα: Ωδή στη ζωή
Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει καν χρώμα στα ρούχα του ν΄ αλλάξει
κι όποιος δεν μιλά πια σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι"...
αντί της αλληλουχίας συγκινήσεων εκείνης
που κάνει να λάμπουν τα μάτια
και μετατρέπουν το χασμουρητό σε χαμόγελο
φέρνοντας χτυποκάρδι μπροστά στο λάθος και στα αισθήματα.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα
για την αβεβαιότητα του να κυνηγάς ένα όνειρο,
κι όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του,
τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις συμβουλές της σύνεσης.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει
όποιος δεν διαβάζει
όποιος δεν ακούει μουσική
όποιος δεν συμφιλιώνεται με τον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του
ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του,
πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε το θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είναι κανείς ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα μας οδηγήσει σε μια λαμπρή ευτυχία…
Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει καν χρώμα στα ρούχα του ν΄ αλλάξει
κι όποιος δεν μιλά πια σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι"...
αντί της αλληλουχίας συγκινήσεων εκείνης
που κάνει να λάμπουν τα μάτια
και μετατρέπουν το χασμουρητό σε χαμόγελο
φέρνοντας χτυποκάρδι μπροστά στο λάθος και στα αισθήματα.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα
για την αβεβαιότητα του να κυνηγάς ένα όνειρο,
κι όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του,
τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις συμβουλές της σύνεσης.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει
όποιος δεν διαβάζει
όποιος δεν ακούει μουσική
όποιος δεν συμφιλιώνεται με τον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του
ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του,
πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε το θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είναι κανείς ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα μας οδηγήσει σε μια λαμπρή ευτυχία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου